اِستیگما

هیچوقت کسی که گند زده به زندگیتون رو نبخشید . حالا هرکی میخواد باشه . پدر باشه یا مادر ، خواهر یا برادر . دوست یا غریبه . هرکی زندگیتون و جهنم کرد و به گوه کشید نبخشیدش . ازش متنفر بشید . حالتون ازش بهم بخوره . اگه هم روزی بهتون محبت کرد ، باهاش نرم شدین ، یادتون نره باهاتون چیکار کرده ، ته دلتون نبخشیدش ..

چون مطمئن باشید دو روز دیگه یه جور دیگه اعصاب و روان و زندگیتون و به گند میکشه و با خودتون میگید چرا بخشیدم .. چرا گذشت کردم . نکنید .

هیچوقت نمیبخشمش . هیچوقت فراموش نمیکنم . هیچوقت ازش نمیگذرم . تنفرم نسبت بهش هیچوقت کم نمیشه . تا عمر دارم نمیتونم نگاهش کنم . تا عمر دارم نمیتونم صداش و تحمل کنم . تا عمر دارم نمیتونم حرفاش و باور کنم . تا عمر دارم ازش فرار میکنم ...

_ از سر درد دارم میمیرم . مامان مریضه . دانشگاه به گوه کشیده شده . هر روز دارم تیکه میشنوم . اشکم دم مشکمه . دارم حسرت دو سال از دست رفته رو میخورم . حالم از خونه بهم میخوره . پر خوری عصبی گرفتم . اون وقت تا دو دقیقه میام دهنم و باز کنم تا از گند دانشگاه بگم ، تا از موقعیت مزخرفی که توشم بگم ، میگه دهنت و ببند . اعتراض نکن . گریه نکن . تو ضعیفی . تو فلانی تو بساری دلم میخواد داد بزنم بهش بگم خفه شو ، دهنت گشادت و ببند . حالم از حرفات بهم میخوره . حالم از صدات بهم میخوره . امیدوارم دست دردت بدتر بشه . امیدوارم از درد گریه کنی تا دیگه گریه های من و مسخره نکنی . امیدوارم به درد من مبتلا بشی . امیدوارم هرچی میکشم سرت بیاد.. هرچند تو درست بشو نیستی .. تمام این پنجاه سال از عمرت درست نشدی .. این سالهای باقی مانده هم روش .. نمیتونم ازت بگذرم . شاید وقتی مردی ، دلم برات بسوزه و بیخیالت بشم ...