اِستیگما

به یه چیزی خیلی علاقه دارم که نمیدونم درسته یا غلط . شک دارم . اون یه چیز باعث حال خوبم خیلی جاها بوده . باعث پر شدن تنهاییام . باعث بعضی از اعتقاداتم . اما از طرفی درست و از طرفی نادرست هست . اگه بخوام کلا رها کنم ، خیلی برام سخته . خاطراتی که باهاش دارم ، روزایی که گذروندم ... با خودم میگم بیخیال حرف بقیه ، تو فقط از بودنش لذت ببر . اما .. ذهنم و خیلی درگیر کرده . ترک چیزی که حالت و خوب میکنه و بهت آسیبی نزده ، سخت نیست ؟

میترسم روزی با این حرف روبه رو بشم که اون چیز واقعا بده ، حقیقت بکوبه توی صورتم ، بعد با خودم بگم یعنی این همه مدت اشتباه کردم ؟ حتی نمیدونم چطور باید برخورد کنم باهاش ...

قبول کردنش سخته .